Welcome to Nairobi

Steven en ik zitten nu al 7 dagen in Nairobi. Een week die voorbij is gevlogen!

Natuurlijk is het even wennen aan ons gastgezin (bestaande uit vader, zoon #1 (8 jr.), dochter (7 jr.) en zoon #2 (5 jr.). Elke familie heeft zo z'n eigen gewoonten, ritme en afspraken. En daar vallen wij dus middenin.
Wij hebben de komende 5 maanden onderdak bij het gastgezin, omdat we als "opvoedkundige hulp" helpen. Dat betekent in de praktijk dat we de kinderen ophalen van school, een oogje in het zeil houden, ruzies sussen, ervoor zorgen dat ze overal op tijd klaar voor zijn (eten, bad, bed) etc. etc. Er is ook altijd een Keniaanse in huis aan het werk. ZIj maakt schoon, doet de was, stopt de kinderen in bad etc. etc. Heel fijn dat die werkzaamheden onder andermans verantwoording vallen:).

Als de kinderen op school zitten, hebben wij veel tijd voor onszelf. We helpen de vader van 't gezin een beetje met zijn bedrijfje en daarnaast werken we voor Serve Kenya en andere projecten. Deze week zijn we op zoek naar een project waar we de komende maanden nog wat praktisch bij kunnen dragen. Misschien een project in de sloppenwijken rondom deze stad.

Natuurlijk zijn we niet alleen bezig met projecten/werk/kinderen..:) Vlakbij "ons" huis is een tennisbaan waar we een paar keer per week tennissen. Heerlijk!
Ook bezoeken we vrienden en contacten die Steven in zijn Kenia-reizen heeft leren kennen. Zo bezochten we afgelopen week zijn vroegere stagebegeleider, een chronisch lachende Keniaanse pastor. Hij besloot ons spontaan mee te nemen naar een andere pastor "vlakbij" (a.k.a. een paar uur rijden). Dat autorijden hier is een belevenis an sich. Ik dacht dat ik in Zuid Afrika al wat gekheid had meegemaakt, maar dit is echt bizar! Zelfs in de welvarende delen van Nairobi lijkt het alsof wegen vooral bedoeld zijn als auto-slopende attractie.

Het is erg fijn om ook dingen buitenshuis te doen, mede om een overdosis aan kinderen te voorkomen. Ze zijn erg leuk hoor, maar de aanwezigheid van kleine mensjes is hier en daar ook wat frustrerend.
Kinderen in Kenia genieten eigenlijk een heel andere opvoeding dan de meeste kinderen in Nederland. Hier wordt zoveel voor ze gedaan! De Keniaanse schoonmaakster ruimt hun kamers op, dekt de tafel, wast af, ruimt speelgoed op, kamt hun haren etc... Ik sta er af en toe van te kijken.

Al met al een week waarin we op ons gemak konden wennen aan ons (tijdelijke) nieuwe leventje.