On the other side of town
Door: dorine91
Blijf op de hoogte en volg Dorine
07 Maart 2012 | Zuid-Afrika, Pretoria
Op het moment dat de asfalt weg overloopt in een stoffige stenen-/zandweg, weet je dat je écht in een ander deel van de stad komt. Het POP-UP complex ligt in Salvokop, een armoedig gedeelte van Pretoria. Elke dag komen mensen vanuit de sloppenwijken naar POP-UP voor een beroepsopleiding, of het LSP (life skills program). Naast een beroepsopleiding (waar ze slecht een symbolisch bedrag voor betalen) biedt LSP geestelijke vorming.
Ik heb me nog nooit zo wit gevoeld! Terwijl witte Dorine in haar witte auto het terrein van het witte POP-UP gebouw oprijdt, lopen de zwarte leerlingen soms bijna een uur om naar POP-UP te komen. Anderen komen met de bus of taxi (totaal andere connotatie dan de taxi's die wij hebben). Iedereen moet om 8.00 aanwezig zijn, en dat betekent dat meer dan de helft van de leerlingen al up and running is om 4.30 in de ochtend. En ik maar zielig doen met m'n 5.45..
Na deze 3e dag ben ik al wat meer gewend aan de gang van zaken, en de manier waarop je automatisch een autoritaire rol krijgt toebedeeld omdat je nou eenmaal wit bent. Gelukkig val ik dag bij dag meer door de mand, ik hoop dat ik aan het einde van deze week zwart ben (in hun ogen:).
Naast alle mooie ervaringen in het hier en nu, mag ik uitzien naar een week Kaapstad samen met mijn moeder:) Dát zijn nog eens vooruitzichten!
De tijd vliegt. Nu 3 weken POP-UP, dan een week lesgeven op een basisschool in godsdienst onderwijs, en dan een week Kaapstad.. voor ik het weet zet ik weer voet op Nederlandse bodem.
Komende vrijdagavond, en zaterdag, heb ik een kinderwerk-training. Elk team (ik zit nog steeds bij Brooklyn Campus team) moet een land als thema hebben. Het team moet wat karakteristieks van het thema-land meenemen, en gebedspunten leveren. In mijn nationalistisch enthouasiasme zei ik stellig dat we natuurlijk Nederland als thema-land moesten nemen! Het werd stil in de vergaderruimte. Mensen keken elkaar geshockeerd aan, toen naar mij, en toen weer naar elkaar. Vervolgens barstte de groep uit in lachen.
Ik probeerde de zaak nog te bepleitten, maar zelfs mijn overtuigende argumentatie was niet genoeg om dit team het licht te doen zien.
Aanstaande vrijdag moeten we nu iets karakteristieks van SCHOTLAND meenemen. Schotland nota bene! Alsof dát een goeie optie is.. Pff. Enigszins gekrenkt in mijn Nederlandse trots, zal ik vrijdag verschijnen op de training. In een oranje outfit. Dat zal ze leren.
Ik heb me nog nooit zo wit gevoeld! Terwijl witte Dorine in haar witte auto het terrein van het witte POP-UP gebouw oprijdt, lopen de zwarte leerlingen soms bijna een uur om naar POP-UP te komen. Anderen komen met de bus of taxi (totaal andere connotatie dan de taxi's die wij hebben). Iedereen moet om 8.00 aanwezig zijn, en dat betekent dat meer dan de helft van de leerlingen al up and running is om 4.30 in de ochtend. En ik maar zielig doen met m'n 5.45..
Na deze 3e dag ben ik al wat meer gewend aan de gang van zaken, en de manier waarop je automatisch een autoritaire rol krijgt toebedeeld omdat je nou eenmaal wit bent. Gelukkig val ik dag bij dag meer door de mand, ik hoop dat ik aan het einde van deze week zwart ben (in hun ogen:).
Naast alle mooie ervaringen in het hier en nu, mag ik uitzien naar een week Kaapstad samen met mijn moeder:) Dát zijn nog eens vooruitzichten!
De tijd vliegt. Nu 3 weken POP-UP, dan een week lesgeven op een basisschool in godsdienst onderwijs, en dan een week Kaapstad.. voor ik het weet zet ik weer voet op Nederlandse bodem.
Komende vrijdagavond, en zaterdag, heb ik een kinderwerk-training. Elk team (ik zit nog steeds bij Brooklyn Campus team) moet een land als thema hebben. Het team moet wat karakteristieks van het thema-land meenemen, en gebedspunten leveren. In mijn nationalistisch enthouasiasme zei ik stellig dat we natuurlijk Nederland als thema-land moesten nemen! Het werd stil in de vergaderruimte. Mensen keken elkaar geshockeerd aan, toen naar mij, en toen weer naar elkaar. Vervolgens barstte de groep uit in lachen.
Ik probeerde de zaak nog te bepleitten, maar zelfs mijn overtuigende argumentatie was niet genoeg om dit team het licht te doen zien.
Aanstaande vrijdag moeten we nu iets karakteristieks van SCHOTLAND meenemen. Schotland nota bene! Alsof dát een goeie optie is.. Pff. Enigszins gekrenkt in mijn Nederlandse trots, zal ik vrijdag verschijnen op de training. In een oranje outfit. Dat zal ze leren.
-
07 Maart 2012 - 23:39
Pie:
Niiiceeeee!
Opeisen die handel. Geniet! -
08 Maart 2012 - 15:13
Dorine:
Hahaha! Jij bent leuk! -
08 Maart 2012 - 15:14
Christel:
Ooh mooie actie, in mijn enthousiasme zet ik jouw naam bij mijn reactie:P -
13 Maart 2012 - 13:16
Steven:
i like your stories:)
xxx -
16 Maart 2012 - 16:17
Rebec:
Haha, hilarisch! Schotland is wel echt een geweldig land! Heb je een doedelzak meegenomen, je kilt aangetrokken en je haar oranje geverfd;)?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
